Je ex stuurt je vanuit het niets een berichtje dat hij je mist.
Natuurlijk ben je blij, maar besef dit: zo een berichtje is geen spijtbetuiging.
Dat berichtje hoeft niet perse te betekenen dat hij je terug wilt. Zo een berichtje is niet hetzelfde als ik besef nu waardoor het mis ging tussen ons en ik wil er nu alles aan doen om onze relatie te laten slagen en samen iets moois opbouwen.
Zo een berichtje kan ook een zwak moment zijn vanuit bijvoorbeeld eenzaamheid.
Zo een berichtje kan in je hoofd een eigen leven gaan leiden. Je gaat denken, geloven en hopen dat hij bij je terug wilt.
Die fantasie bouw je helemaal op in je hoofd. Op deze manier blijf je met meer pijn of teleurstelling achter wanneer hij zich terugtrekt.
Of nog erger, wanneer in zijn oude patroon vervalt.
Las voor jezelf een geen contactperiode in voor jezelf om je liefdesverdriet goed te verwerken. Zodat je verder kan met je eigen leven want dat zal jouw dichter naar een gelukkiger liefdesleven brengen dat je verdiend.
Een concreet voorbeeld uit mijn eigen relatie:
Mijn ex deed allemaal leuke dingen (stappen, een weekendje weg, festivals,..) en liet mij alleen achter met de zorg van de kinderen.
Vlak voor de carnavalsvakantie kondigde hij aan dat hij een weekje ging skiën met vrienden. Ik had dat maar te accepteren. Hij verdiende een weekje skiën en daar moest ik niet moeilijk over doen. Dat deed ik wel, want ik was het zat. Ik mocht nog eens de deur niet uit, vrienden ontvangen of een avondje sporten. Dat is de eerste keer dat ik het woord scheiden in mijn mond nam. De volgende dag ben ik met de kinderen naar België vertrokken. Met de trein ging ik naar een tante in Mechelen. Dat weekend is hij op ski vakantie vertrokken. Een aantal dagen later ontving ik een telefoontje van hem dat hij mij en de kinderen zo had gemist. Ik trapte in zijn mooie praatjes en vertrok weer met de trein richting Breda. Eens thuis kreeg ik allemaal verwijten hoe egoïstisch ik ben, dat ik hem niets gunde, wat hij allemaal niet deed voor ons, hoe ondankbaar ik wel niet was, hij verdiende beter, ik had zijn kinderen ontvoerd naar België, als ik hem dit nog een keer zou flikken zou er wat zwaaien. Ik viel ook weer terug in mijn oude bange rol en zo kabbelde ik ongelukkig door.
De 3de keer dat ik bij hem wegging ben ik nooit meer teruggekomen. De knop ging om. Patronen werden doorbroken.
Dat is het mooiste cadeautje wat ik mezelf ooit kon geven, want daardoor kreeg ik de kans om wel ECHTE liefde tegen te komen.
Denk niet dat het makkelijk was. Snel ook niet. Ik heb een weg afgelegd. Zocht hulp. Leerde mijn eigen grenzen kennen. Deed aan zelfontwikkeling. Leerde wat mijn behoeftes zijn. Viel neer. Stond weer op. Liet los wat anderen van mij vinden.