Ik geloof in een wereld waarin ieder mens zijn mooiste leven kan oproepen. Krachtig staand op alles wat hem ooit is overkomen.

Er heerst vaak veel schaamte, eenzaamheid en taboe in een mensenleven. Zaken die keihard je geluk in de weg staan, waardoor de authentieke persoon die jij bent verborgen blijft. Dit kan je raken op de essentiële gebieden van het leven als je gezondheid, relatie en je eigenwaarde.

Ik vind dat jammer, want elk mens is uniek en heeft zijn of haar bijzondere gift om deze wereld mooier te maken. Ik ben het bewijs dat mensen veerkrachtig zijn en zichzelf kunnen bevrijden van gebeurtenissen uit het verleden en zo hun mooiste leven creëren.

Mijn missie is ook anderen te helpen, die zichzelf een beetje kwijt zijn geraakt en die niet meer op eigen kracht zichzelf hervinden. Zodat ze weer in hun kracht komen en dit leven ten volle kunnen leven. Zodat, als ik er niet meer ben, deze mensen weer het licht zijn voor een ander. Door moed te tonen in jouw leven, help je anderen moed te tonen in hun leven.

Ik geloof in een wereld waarin ieder mens zijn mooiste leven kan oproepen. Krachtig staand op alles wat hem ooit is overkomen.
Mijn reis begint in Rwanda, het hart van Afrika, het land van duizend en één heuvels. Het leven was heerlijk en onbezorgd tot mijn moeder onverwachts overleed toen ik acht jaar was. Deze gebeurtenis bracht een kettingreactie opgang van uiteenlopende ellende. Vier jaar later op mijn twaalfde werd ik ontvoerd. Van de ene dag op de ander, kwam ik nooit meer thuis. Ik kreeg een nieuwe identiteit en een nieuwe naam; Anouk. Pas jaren later zou ik begrijpen dat mijn adoptiemoeder een verborgen narcistische sadist is en haarschoonzoon een pedofiel.

Na verschillende weglooppogingen, lukt het me tien jaar later om dit gezin voorgoed te ontvluchten. De dag dat ze met messen begon te gooien en me bedreigde zag ik mijn eigen dood steeds naderen. Dit was mijn allereerste POINT OF NO RETURN. Een ding stond vast, nooit zou ik nog terugkeren naar dit gezin.

Het heeft een hele tijd en veel sessies geduurd voor ik me weer goed ging voelen. Op mijn 25ste werd ik verliefd, raakte ongepland zwanger, liet alles achter in België en ging samenwonen in Nederland. Opnieuw werd ik geconfronteerd met narcistisch misbruik. Ik had de ene gevangenis ingeruild voor de ander. We kregen samen drie kinderen. Inmiddels raakte ik volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Wanneer mijn oudste dochter op een maandag ochtend kutwijf naar me schreeuwt, bereik ik mijn tweede point of no return. Het wordt helder in mijn hoofd, het roer moet radicaal om. Welk voorbeeld gaf ik mijn kinderen? Waarom accepteerde ik wat niet te accepteren was? Was dit het leven dat ik wilde? Was ik hiervoor ontsnapt van mijn verborgen sadistische narcistische adoptiemoeder? Ik werkte in stilte een plan uit en zette in doodsangst een punt achter mijn relatie. Wat ik had geleerd in mijn bizarre leven is dat ik altijd op mezelf kan vertrouwen. Ik vind altijd een oplossing en zo kwam ik met de kinderen bij ons tijdelijke thuis, een blijf-van-mijn-lijfhuis. Het is hier dat ik afscheid nam van Anouk, de persoon die ik was en nooit meer wilde zijn.

De schaamte was in het begin enorm dat ik mijn kinderen en mezelf in deze situatie had gebracht en dat ik nu afhankelijk was van instanties voor geld en huisvesting, terwijl ik notabene HBO geschoold ben. Ik was vastberaden om mijn kinderen een veilige thuis situatie te bieden ondanks mijn ex en de dreigende jeugdzorg in mijn nek. Noodgedwongen nam ik een moedige besluit om te verhuizen naar een andere stad. Ver weg van mijn ex en zijn omgeving. De rechtbank en de raad van de kinderbescherming ontkende elke vorm van narcistische misbruik. Volgens hen was er geen enkele noodzaak om de kinderen mee te laten verhuizen. Ik ging akkoord met een omgangsregeling. Ik vertrouwde erop dat verhuizen de beste oplossing was voor mezelf en de kinderen. Vanuit mijn nieuwe omgeving vond ik rust en veiligheid. Ik werkte aan mezelf, overwon taboes en schaamte en stond open voor de juiste mensen en het roer ging om. Ik kan eindelijk de kinderen geven wat ze nodig hebben: een gelukkige moeder, voorbeeld, liefde en veiligheid.

Door de jaren heen leerde ik woorden te geven aan de nare gebeurtenissen uit mijn leven. Dood van mijn moeder, de ontvoering uit Rwanda, de mishandelingen, de verkrachtingen, narcistische misbruik, ouderverstoting, de angst voor de toekomst. Ik ontdekte dat alles wat ik had meegemaakt een hoger doel had. Ik heb een gift voor de wereld. Mijn DISCOVERY is dat ik anderen kan helpen met hoe ik dit allemaal wist te overwinnen. Hoe ik toch mijn droomleven wist te creëren. Ik bouwde een leven op dat van mij was en dat precies bij me past. Mensen herkennen zichzelf in mijn verhalen en zijn ook op zoek naar het verdwenen ik. Door deze ontdekking ben ik opleiding gaan volgen en dit allemaal is wat mij tot coach maakt. Dit was nooit gebeurd als ik had opgegeven en in de slachtoffer rol was gebleven. Ik nodig je uit om in actie te komen, geloof in jezelf en zet die eerste stap. Laat je niet gevangen nemen door je verleden, zet het om in kracht en leef JOUW leven.

Mis jij HET GELUK in je leven en wat betekent dat concreet voor jou?
Is dat de persoon die je ooit was of zou willen zijn?
Is dat een eigen plek om altijd thuis te komen zonder angsten?
Is er schaamte, eenzaamheid of taboe wat je geluk in de weg staat?
Wil je van het gevoel af dat je niet goed genoeg bent?

Hoe zou je je voelen om weer rust en controle te hebben over jezelf en je leven?
Hoe zou het voelen als je weer de ouder kunt zijn die je kinderen verdienen en nodig hebben?
Hoe zou het voelen om eindelijk voorgoed afscheid te nemen van die ene persoon die jou vreselijk beperkt in je zijn?

Vind je het moeilijk om te geloven dat het geluk ook jouw geboorterecht is, of dat je niet kunt zijn wie je in gedachte zou willen zijn? Maak je geen zorgen. Ik geloof voor ons beide, al geloof je nu nog dat dat niet (meer) mogelijk is. Als jij met mij aan de slag gaat, geloof ik net zo lang tot jij ook niet anders kan. Ik wil er wel iets voor in de plaats en dat is 100% COMMITMENT. Als je gelooft in wachten tot het makkelijk wordt, kan ik je niet helpen. Wachten tot het makkelijk wordt is tijdverspilling, dat wordt het nooit.

Mijn gesprekken met jou zullen soms keihard, eerlijk en waarderend zijn. En ook vriendelijk, persoonlijk en uitdagend. Dit is ook precies wat klanten zeggen over mij. Tenslotte ben ik naast coach ook een mens met menselijkheden. Dat verstop ik niet. Verspil je mijn en jouw kostbare tijd door kantjes ervan af te lopen, niet serieus aan de slag te gaan, dan ben ik goudeerlijk en krijg je het te horen van mij.

Als coach wijk ik af van de gangbare coach trajecten en coach regels. Als coach heb ik alleen interesse in wat JIJ nodig hebt om te gaan staan voor wie je ECHT bent ook al schuurt het. Thuis, op je werk en overal. Ik wil enkel werken met mensen die in actie komen voor de groei en klaar zijn voor de mogelijkheden in hun leven. Ik wil werken met mensen die alles op alles zetten en begrijpen dat dit proces investering in tijd en geld kost.

Mijn persoonlijkheid en mijn manier van coachen is niet geschikt voor iedereen.
Sterker nog, ik ben geen coach voor de meeste mensen. De ja-maars die denken in beperkingen en en bedreigingen. Mensen die beren op de weg zien

Als je gelooft in wachten tot het makkelijk wordt, zijn we geen match. Wachten tot het makkelijk wordt is tijdverspilling, dat wordt het nooit. Ik wil enkel werken met mensen die alles op alles zetten.  De ja-eners die denken in kansen en mogelijkheden. Mensen die niet alleen de beren maar ook de weg zien.

Ik laat je (her)ontdekken waar je al goed in bent, van daaruit bouwen we verder. Bij mij leer je vrienden te worden met je problemen. Say what? Vrienden worden met je problemen gaat je helpen ze makkelijker te transformeren naar nieuwe mogelijkheden en kansen. Elk persoon is uniek, heeft eigen vragen, eigen problemen en eigen unieke aanpak nodig.

Mijn coaching is om die reden zeer persoonlijk en altijd op maat gemaakt ’tailored’, gedurende het proces en daarna.

Mijn aanbod voor jou ontstaat na een kosteloos telefonisch uitgebreide kennismakingsgesprek.
Het doel hiervan is:
1. om elkaar te leren kennen en te bepalen of wij de klik hebben.
2. om voor mij duidelijk te hebben wat jouw wensen en behoefte zijn, maar vooral wat jij nodig hebt.

Toen ik jouw pagina ‘bij toeval’ op Facebook tegenkwam wist mijn intuïtie dat ik jou een bericht moest sturen, ondanks ik het eng vond om mezelf zo kwetsbaar op te stellen. Het eerste gesprek was meteen erg comfortabel en heb me eigenlijk geen moment angstig gevoeld, ondanks ik daar wel bang voor was. Alle gesprekken verliepen heel prettig, je liet mij zelf nadenken, maar je wist ook heel goed op welk gedrag je mij moest aanspreken. Ik heb veel gehad aan het boekje, waarin ik elke dag (nog steeds) positieve dingen opschrijf over mezelf of over de dag.

Hallo Mukakalisa, Zoals beloofd zou ik een feedback geven op ons telefoongesprek. Allereerst wil ik je oprecht bedanken voor de gelegenheid die je hebt geboden om mij te mogen uiten. Je hebt een mooi hart waardoor je mij en ik denk een ieder meteen op haar/zijn gemak weet te stellen. De erkenning en herkenning die ik vond in het gesprek zijn voor mij van onschatbare waarde. Ik ben er meer van overtuigd geraakt dat praten helpt en een helende werking heeft (wist ik wel maar nu nog meer) Je luistert en spreekt zonder waardeoordeel en dat is zo belangrijk en fijn! Puntje van aandacht in mijn optiek is dat je iets langer zou kunnen wachten met reageren op hetgeen wat er gezegd wordt omdat ik niet altijd mijn zin kon afmaken en werd onderbroken. Tegelijkertijd snap ik het ook helemaal omdat je vanuit een oprechte intentie handelt en erop aan of wil inhaken…ha..ha… Zoals opgemerkt, wij kunnen makkelijk uren blijven praten alsof we elkaar al lange tijd kennen (heb je ‘m weer de herkenning) Ik hoop dat je jouw unieke gave/talent blijft voortzetten. Kleine dingen in hun grootsheid Hartelijke groet, Yaneth

Hallo Mukakalisa, Ik vond het heel erg fijn dat ik gister in gesprek met je kon zijn. Het voelde al heel snel veilig aan en kon eigenlijk al in keer mijn verhaal kwijt. Je luistert goed mee en ik heb zeker hele goede tips van je ontvangen. Ik zal je zeker iemand aanraden die ook ongeveer het zelfde meemaakt of heeft meegemaakt. Omdat jij als geen ander weet hoe je het ervaren hebt, jij weet hoe ik me voel, en dat vond ik super fijn.